Абарона непаўналетніх ад злачынных замахаў і ўцягвання ў супрацьпраўную дзейнасць з’яўляецца адным з найбольш прыярытэтных напрамкаў унутранай палітыкі дзяржавы, таму распрацоўка мер накіраваных на прафілактыку злачынстваў, якія здзяйсняюцца ў дачыненні да дзяцей і падлеткаў, з’яўляецца адной з самых галоўных задач праваахоўных органаў. Асаблівая ўвага праваахоўнікамі надаецца злачынствам супраць палавой недатыкальнасці і палавой свабоды непаўналетніх, паколькі гэты від злачынных дзеянняў з’яўляецца адным з самых распаўсюджаных і небяспечных, часам якія прыводзяць да цяжкіх альбо незваротных наступстваў. На жаль, дадзеныя злачынствы маюць латэнтнасць, таму што людзі, нават калі і чулі пра факты іх здзяйснення, не спяшаюцца звяртацца ў праваахоўныя органы. Тым не менш, супрацоўнікі міліцыі просяць не замоўчваць праблему і казаць пра любы факт, нават калі пра яго вядома на ўзроўні чутак. Блізкія і родныя, суседзі і сябры, педагогі і калегі – міліцыя просіць паведамляць аб праблеме кожнага.

     Не менш важным момантам з’яўляецца тое, што з развіццём інфармацыйных тэхналогій пэўны працэнт злачынцаў таксама актыўна карыстаецца сацыяльнымі сеткамі і месенджарамі. У Інтэрнэце з дапамогай розных выкрутаў і хітрыкаў педафілу прасцей ўсталяваць даверныя адносіны з дзіцём. Бацькам важна тлумачыць сваім дзецям, што ў Інтэрнэце трэба дакладна разумець, якую інфармацыю можна выдаваць, а якую нельга. У першую чаргу, мамы і таты павінны распавядаць дзецям, што ёсць такія злачынцы, якія пад выглядам аднагодкаў ўступаюць у перапіску, а потым просяць інтымныя фатаграфіі і відэа. Затым гэтымі ж матэрыяламі дзяцей шантажуюць. Непаўналетнія ў сілу ўзросту валодаюць побач індывідуальна-псіхалагічных асаблівасцяў, якія абумоўліваюць іх павышаную схільнасць станавіцца ахвярай злачынстваў. Для іх характэрныя ўнушальнасць і бездапаможнасць перад аўтарытэтам дарослага, абмежаваныя здольнасці выхаду са складаных сітуацый, што асабліва характэрна для малалетніх дзяцей. Бездапаможны стан пацярпелага ў сілу ўзросту выступае ў якасці фактару, які палягчае здзяйсненне ў дачыненні да яго злачынстваў.

     Як паказвае практыка, адсутнасць належнага кантролю за дзецьмі і падлеткамі характэрна для няпоўных сем’яў; для сем’яў, у якіх бацькі большую частку часу праводзяць на працы; умоўных сем’яў (муж і жонка пражываюць асобна альбо маюць розны бюджэт); сем’яў з нізкім культурным узроўнем. Таксама адмоўны ўплыў на псіхіку непаўналетніх аказваюць распад сям’і, расстанне з бацькамі з-за разводу або асуджэння. Супрацоўнікі міліцыі звяртаюць увагу, што важна дакладна тлумачыць дзіцяці рамкі дазволенага, што дарослы чалавек, чужы, не чужы, нават калі гэта тата, можа рабіць, а што не. Распавядаць, каб дзіця сам выразна ведаў межы дазволенага. УУС Брэсцкага аблвыканкама нагадвае: калі ваша дзіця стала ахвярай педафіла, неадкладна патэлефануеце па тэлефоне 102.
Аддзяленне інфармацыі і грамадскіх сувязяў УУС.