Вучні ўстановы наведалі помнік спаленым вёскам Пружаншчыны. Кіраўнік па ваенна-патрыятычных выхаванні Арабей А.Я. расказала вучням аб зверствах фашыстаў у гады вайны на тэрыторыі раёна. 57 вогненных шрамаў засталося на целе Пружанскага раёна, 57 спаленых вёсак, 6 з якіх так і не адрадзіліся. Аб гэтым трэба памятаць!
23 сакавіка вучні старшых класаў наведалі ў музеі-сядзібе “Пружанскі палацык” выставу “Генацыд на Пружаншчыне: па матэрыялах раследавання” і выставу работ Машэ Бернштэйна “Дзіцячы погляд з вечнасці”, прымеркаваныя да Году гістарычнай памяці. Акрамя гэтага для вучняў была праведзена аглядавая экскурсія па музеі. Старшакласнікаў зацікавіла выстава работ народнага майстра Рэспублікі Беларусь Мікалая Тарасюка, творчая спадчына якога вядома далёка за межамі Пружаншчыны. Вучні атрымалі шмат каштоўнай інфармацыі пра вясковыя прылады працы і побыту, іх значэння і выкарыстання.
22 сакавіка – дзень памяці хатынскай трагедыі. З нагоды 79 – гадавіны гэтай жахлівай падзеі, з мэтай фарміравання ў маладога пакалення ўяўлення аб падзеях у Хатыні як прыкладзе палітыкі генацыду беларускага народа ў гады Вялікай Айчыннай вайны для вучняў Шаняўской сярэдняй школы, як і ўсіх школьнікаў Беларусі прайшоў адзіны ўрок “О чём звонят колокола Хатыни”.
Перад вучнямі школы выступілі старшыня Шаняўскога сельвыканкама Лапука С.І., дэпутат раённага Савета дэпутатаў А.М. Ярмашэвіч, якія расказалі аб генацыдзе беларускага народа ў гады Вялікай Айчыннай вайны, аб “сёстрах Хатыні” на зямлі Пружаншчыны. Праведзены ўрок стаў не толькі напамінам аб прычынах і маштабах трагедыі ў Хатыні, але і перасцярогай, заклікам помніць, каб захаваць мір на зямлі Беларусі. Як сімвал памяці на школьных дошках з’явіліся маленькія званочкі.
А пасля завяршэння ўрока ўсе вучні, госці і педагогі выйшлі ў цэнтр аг.Шані да помніка ахвярам фашызму, каб яшчэ раз аддаць загінуўшым даніну павагі і памяці.
22 марта 1943 г.
Трагедия произошла утром 22 марта 1943-го. Накануне в перестрелке с партизанами убит немецкий шеф-командир роты Ганс Вельке. Случай из ряда вон для нацистов. Вельке известен в Германии: спортсмен, олимпийский чемпион 1936 г. Фашисты пришли в ярость. Для подкрепления были вызваны полицейские из Плещениц, а также эсэсовцы особого батальона Дирлевангера. В ходе карательной операции вышли к Хатыни — небольшой деревне из 26 хат.
Шесть человек стали свидетелями хатынской трагедии: единственный взрослый свидетель (Иосиф Каминский) и пятеро детей.
Иосиф Каминский, чья скульптурная фигура с погибшим сыном на руках встречает всех, кто посещает мемориальный комплекс «Хатынь», вспоминал, как поднял обгоревшего сына, а у того свисали кишки…
Сегодня ни на одной карте не найти белорусскую деревню Хатынь Логойского района. На ее месте в 1969 году был открыт мемориальный комплекс «Хатынь», ставший символом всех сожженных деревень Беларуси.
3 сакавіка для вучняў 9 класа быў праведзены занятак па тэме «Баявая, дыверсійная і агітацыйна-прапагандысцкая дзейнасць партызан». Вучні актуалізавалі веды пра «новы парадак», усталяваны акупацыйнай уладай, даведаліся пра асноўныя этапы «рэйкавай вайны», высветлілі асаблівасці вядзення партызанамі антыфашысцкай прапаганды.
Политика фашистского геноцида на оккупированной территории Беларуси в годы Великой Отечественной войны — это карательные операции и тысячи сожженных деревень, лагеря смерти, гетто и другие места принудительного содержания, показательные казни и устрашающие виселицы в городах.
Все это пришло в Беларусь 22 июня 1941 года…
Шталаг-352: людей давили танками, применяли извращенные казни
С июля 1941-го по июнь 1944 г.
Лагерь военнопленных, находившийся на территории современного микрорайона Масюковщина в Минске. Мученическую смерть здесь приняли более 80 тысяч человек.
Людей содержали в сараях с земляным полом, в жуткой вони и грязи, темноте. Хлипкие нары под телами людей ломались, и часто они оказывались придушенными или раздавленными.
Тростенец. Незаживающая рана
С осени 1941-го по конец июня 1944 г.
Это крупнейшее место уничтожения людей стоит в одном ряду с Освенцимом, Майданеком, Треблинкой. Тростенец объединяет несколько мест: урочище Благовщина, где расстреливали, лагерь рядом с деревней Малый Тростенец, урочище Шашковка, где несчастных сжигали.
По официальным данным, здесь погибло 206,5 тысячи человек. Но озвучивают и другие цифры: 546 тысяч.
О них свидетельствуют документы Чрезвычайной госкомиссии от 1944 г.
Сюда свозили население не только из Беларуси, но и из Австрии, Польши, Чехословакии, Франции, Германии.
Людей загружали тяжелейшим трудом на нужды фашистов (выращивали овощи, растили скот, чинили обувь-одежду), кто не справлялся — расстреливали.
Любой из охраны мог без причины избить, убить, повесить узника. Во время построения собаки могли в клочья разорвать человека. Существовали и виселицы, мертвые раскачивались на них по нескольку дней. Действовала комната пыток, истязания в которой длились сутки.
Для массового уничтожения использовались душегубки — специальные автомобили с крытым кузовом и герметичной дверью. В них вывозили в Тростенец узников минской тюрьмы и конц-лагеря по улице Широкой.
Сегодня на месте страшных событий создан мемориальный комплекс.
На сэрвісе «ТикТок» у гэтым годзе, аб’яўленым Годам гістарычнай памяці, у прыярытэтным парадку друкуюцца відэаматэрыялы, прысвечаныя памятным і гістарычным падзеям нашай гісторыі — 77-й гадавіне Вялікай Перамогі, абароне Брэсцкай крэпасці і подзвігах яе абаронцаў, відэаролікі аб воінах-інтэрнацыяналістах — удзельніках баявых дзеянняў у Афганістане, аб ветэранах МУС, якія прымалі ўдзел у ліквідацыі наступстваў катастрофы на Чарнобыльскай АЭС і шматлікія іншыя матэрыялы.
Далучайцеся, знаёмцеся і прымайце ўдзел у конкурсах.
23 лютага ў гонар Дня абаронцы Айчыны і 77-годдзя Вялікай Перамогі ў школе прайшоў конкурс строя і песні.
22 лютага ў школе прайшлі інфармацыйныя гадзіны, прысвечаныя Дню абаронцаў Айчыны, падчас якіх вучні ўспомнілі подзвігі герояў Вялікай Айчыннай вайны, нагадалі пра асаблівыя якасці, якімі павінен валодаць сапраўдны грамадзянін нашай краіны.
Чарговая сустрэча вучняў 9 класа з настаўнікам гісторыі адбылася 17 лютага ў рамках інфармацыйна-адукацыйнага праекта «Школа Актыўнага Грамадзяніна». Тэма: «Падпольная барацьба». Дзеці высветлілі, чым займаліся падпольшчыкі, пазнаёміліся з гістарычнымі дакументамі, якія рэгулявалі дзейнасць падпольнага руху, паглядзелі на тагачасныя газеты і ўлёткі.
