24 сакавіка для пачаткоўцаў прайшла адзіная інфармацыйная гадзіна «Кожны з нас у адказе за мір на вялікай планеце». Падчас мерапрыемстваў вучні даведаліся аб тым, што наша краіна робіць усё магчымае для вырашэння канфліктаў мірным шляхам, што беларусы разумеюць, што захаванне міру на Зямлі можа быць дасягнута толькі ў выніку асабістай пазіцыі кожнага чалавека, які асэнсоўвае сваю адказнасць за захаванне спакою.
23 сакавіка вучні старшых класаў наведалі ў музеі-сядзібе “Пружанскі палацык” выставу “Генацыд на Пружаншчыне: па матэрыялах раследавання” і выставу работ Машэ Бернштэйна “Дзіцячы погляд з вечнасці”, прымеркаваныя да Году гістарычнай памяці. Акрамя гэтага для вучняў была праведзена аглядавая экскурсія па музеі. Старшакласнікаў зацікавіла выстава работ народнага майстра Рэспублікі Беларусь Мікалая Тарасюка, творчая спадчына якога вядома далёка за межамі Пружаншчыны. Вучні атрымалі шмат каштоўнай інфармацыі пра вясковыя прылады працы і побыту, іх значэння і выкарыстання.
Сустрэча старшакласнікаў з начальнікам Пружанскага РАУС Амельянчуком І.А. па тэме «Прафілактыка ўжывання і збыту наркотыкаў непаўналетніх» дала магчымасць прысутным абмеркаваць пытанні адміністратыўнай і крымінальнай адказнасці за распаўсюджванне наркатычных сродкаў у Рэспубліцы Беларусь.
.
Лагерь смерти недалеко от Озаричей, деревни Подосинник, поселка Дерть. Создан гитлеровцами для распространения среди мирного населения и в рядах наступающей Красной армии инфекций и массового уничтожения людей. Сюда сгоняли под предлогом эвакуации. Вместе с узниками размещали зараженных сыпным тифом, специально доставленных из больниц. Заражали и через хлеб, который бросали прямо в грязь. На голой земле на болотистом месте, обнесенном колючей проволокой, с заминированными подходами содержалось около 50 тысяч человек. Им нельзя было разводить огонь, собирать сухие ветки для подстилки, приближаться к ограждениям. Иначе — расстрел…
За несколько дней существования лагеря уничтожено не менее 9000 человек.
Ежедневно здесь умирали тысячи людей. Их никто не хоронил, трупы намеренно оставляли здесь же. Это была настоящая фабрика смерти, хотя и без крематория. Даже в Бухенвальде и Освенциме у людей были крыша над головой и похлебка, в Озаричах — болото под открытым небом.
Почти 5300 сел и деревень фашисты уничтожили со всеми или с частью жителей.
Нацистами и их пособниками было проведено более 140 крупных карательных операций.
Красный Берег, Минское гетто и множество других мест принудительного содержания гражданского населения — таких 260.
22 сакавіка – дзень памяці хатынскай трагедыі. З нагоды 79 – гадавіны гэтай жахлівай падзеі, з мэтай фарміравання ў маладога пакалення ўяўлення аб падзеях у Хатыні як прыкладзе палітыкі генацыду беларускага народа ў гады Вялікай Айчыннай вайны для вучняў Шаняўской сярэдняй школы, як і ўсіх школьнікаў Беларусі прайшоў адзіны ўрок “О чём звонят колокола Хатыни”.
Перад вучнямі школы выступілі старшыня Шаняўскога сельвыканкама Лапука С.І., дэпутат раённага Савета дэпутатаў А.М. Ярмашэвіч, якія расказалі аб генацыдзе беларускага народа ў гады Вялікай Айчыннай вайны, аб “сёстрах Хатыні” на зямлі Пружаншчыны. Праведзены ўрок стаў не толькі напамінам аб прычынах і маштабах трагедыі ў Хатыні, але і перасцярогай, заклікам помніць, каб захаваць мір на зямлі Беларусі. Як сімвал памяці на школьных дошках з’явіліся маленькія званочкі.
А пасля завяршэння ўрока ўсе вучні, госці і педагогі выйшлі ў цэнтр аг.Шані да помніка ахвярам фашызму, каб яшчэ раз аддаць загінуўшым даніну павагі і памяці.
14 января 1944 г.
Почти 80 лет в некогда уютной полесской деревне Ола никто не живет. Фашисты сожгли ее вместе с жителями и теми, кто искал здесь спасения, уйдя из соседних деревень — Здудичей, Чирковичей, Рудни, Искры, Коротковичей, Мормаля… Окруженная со всех сторон лесами и болотами, она казалась надежным укрытием. До освобождения оставалось менее шести месяцев.
Каратели окружили деревеньку на рассвете. Будто для регистрации стали сгонять жителей в колхозный сарай. Того, кто пытался убежать, настигали пули. Из сарая выводили группами, обещая отвезти в тыл, а вели в другой конец деревни, заталкивали в дома, облив горючим, поджигали. Люди умирали от огня и взрывов гранат, летящих в окна и двери. Стариков и детей живыми бросали в огонь, а выбежавших из пламени — убивали.
Почти две тысячи человек сожжены, погибли здесь под пулями карателей. В небо взмыли 950 детских душ…
Перед тем как уйти из уничтоженной деревни, захватчики глумились над убитыми. Бросали трупы в колодец, в ямы, обливали бензином, жгли. Кое-где прикрывали все снегом.
Мемориал на месте деревни Ола жертвам сожженных деревень открыли в год 75-летия Великой Победы.
У рамках рэспубліканскай прафілактычнай акцыі «Разам за здаровае будучае» ў школе адбыўся агульнашкольны бацькоўскі сход па тэме «Прафілактыка наркаўжывання, наркабізнесу і сэксуальнага насілля».
У суботу пачаткоўцы прынялі ўдзел у гульні-падарожжы “У свеце прафесій”. Вучні сярэдняга звяна праявілі свае веды і ўменні ў інтэрактыўнай гульні “Новае пакаленне – новыя прафесіі”. Вучні 8, 9 класаў наведалі кірмаш прафесій “Зрабі правільны выбар!”.
